Spor yapamadığım günlerde, asansör yerine merdiven kullanmak, gideceğim yerlere hızlı yürümek, ofiste bile olsa hızlı hareketler yapmak bana kendimi iyi hissettiriyor. Elimdeki ağır poşet ya da çantalarla az da olsa kol hareketleri yapmak, ya da merdivenleri bile bunlarla inip çıkarak bacakları çalıştırmak, hiçbir şey yapmamaktan çok daha iyi. Bunları yaparken kendime “spor yapıyorum” telkininde bulunuyorum ve bu bile beni motive ediyor ve canlandırıyor. Fakat sporsuz günleri fazla uzatmamakta fayda var, yoksa çok çabuk hamlaşıp kondüsyonumun düştüğünü farkediyorum. Salona gittiğimde ya da bisiklete bindiğimde bir önceki aktivitemdeki performansı yakalayamadığımı farketmek canımı çok sıkıyor.
